حبیب پیمان

این وبلاگ منعکس کننده نظرات و دیدگاه های شخص صاحب وبلاگ می باشد!

حبیب پیمان

این وبلاگ منعکس کننده نظرات و دیدگاه های شخص صاحب وبلاگ می باشد!

خندیدن

خندیدن یک چیز طبیعی است. خنده گاهی خواسته و گاهی نخواسته صورت می گیرد. انسان در زمان های مختلف و به اشکال متفاوت می خندد. خندیدن گاهی شیرین است و گاهی هم تلخ. خندیدن گاهی محبت آمیز است، گاهی نفرت برانگیز، گاهی تحقیر آمیز و گاهی هم هیچ مفهومی خاصی ندارد. صفحه روی انسان در واقع یک پرده ای است، مانند صفحه کامپیوتر، که وضعیت درونی انسان را می نمایاند و اینکه شخص چه فکر می کند و در چه وضعیت قرار دارد را، به بیننده می رساند. خنده هرچند خودش را در چهره ظاهر می سازد، اما در حقیقت چیزیست که از قلب و مغز تولید شده و در چهره شکل می گیرد.

بهر صورت خنده هرچه هست، چیزی خوبی است در صورتیکه به آن رنگ و روغن داده نشود و بصورت طبیعی خندیده شود. اینجا به خندیدن یک آواره نظر اندازید و ببینید که این از کدام نوع خنده است...

برخود خندیدن

دیشب زخواب جستم یک خوب خنده کردم
بر خود و شیشه های مشروب خنده کردم

زن خاک شهر غربت روبید و من ز مستی
بر شرشر صدای جاروب خنده کردم

در محفل زلیخا یوسف چو تکیه زد من
بر قطره قطره اشک یعقوب خنده کردم

خفاش شب چو برداشت با چنگ روسری را
بر اشک دختران محجوب خنده کردم

اکتوبر ۲۰۰۵ سویدن

تفریح: یک آهنگ تصویری از شاد روان سرور سرخوش